- خار مغیلان
درختچه ای خاردار که از آن صمغ عربی به دست می آید، مغیلان
معنی خار مغیلان - جستجوی لغت در جدول جو
- خار مغیلان (رِ مُ)
خار درخت ام غیلان که هندش کیگر گویند یعنی ببول. (آنندراج). ام غیلان، مغیلان، سمر، طلح رجوع به ام غیلان شود، قتاده. (منتهی الارب). حسک. (صراح اللغه) :
جمال کعبه چنان می کشاندم بنشاط
که خارهای مغیلان حریر می آید.
سعدی.
ای بادیۀ هجران تا عشق حرم باشد
عشاق نیندیشند از خار مغیلانت.
سعدی.
در بیابان گر بشوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور.
حافظ
جمال کعبه چنان می کشاندم بنشاط
که خارهای مغیلان حریر می آید.
سعدی.
ای بادیۀ هجران تا عشق حرم باشد
عشاق نیندیشند از خار مغیلانت.
سعدی.
در بیابان گر بشوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور.
حافظ
- خار مغیلان
ببول ببله از گیاهان صحرا
